Claudio Morandini | Sneeuw, Hond, Voet
Claudio Morandini (1960) woont en schrijft in de aan de voet van de Alpen gelegen stad Aosta, naar de gelijknamige regio Val d’Aosta in het Noord-Westen van Italië, waar hij werd geboren. Dit is zijn zesde boek dat in 2015 verscheen en ook is vertaald in het Engels, Frans, Spaans en Turks. Het boek stond in de top 5 van de Italiaans bestsellerlijst en won de Procida-Isola di Arturo-Elsa Morante prijs in Italië. Tot nu toe zijn er 9 boeken van hem verschenen.
Titel:
Originele naam:
Auteur :
Vertaling :
Genre :
Uitgever :
Druk :
Eerste Druk:
Pagina’s :
Prijs :
Sneeuw, Hond, Voet
Neve, Cane, Piede
Claudio Morandini
Hilda Schraa & Manon Smits
Fictie, Roman
Koppernik
Paperback
1 februari 2021
127 pagina’s
19,50
Sinds het verschijnen en het succes van De Acht Bergen van Paolo Cognetti in 2017 lijken romans die in en rond de bergen gesitueerd zijn op een bijzondere belangstelling te kunnen rekenen. Van Paolo Cognetti verschenen inmiddels 5 boeken.
Het kleine boek Sneeuw, Hond, Voet van Claudio Morandini zou qua sfeer zo ingepast kunnen worden in De Acht Bergen. Ook hij laat het contrast zien van het comfortabele leven in de stad en op het platteland in vergelijking met het harde leven in de bergen. Maar waar Paolo Cognetti een leven in de bergen beschrijft, beperkt Claudio Morandini zicht tot één, tevens het hardste seizoen, dat begint als de eerste sneeuw dreigt te vallen en eindigt als de laatste sneeuw smelt.
Maar er is een belangrijk verschil. Claudio Morandini voert slechts één hoofdpersoon op, Andelmo Farandola, die door het leven in de bergen niet alleen is vereenzaamd, maar die door levensbedreigende omstandigheden een leven heeft verkozen, waar hij niet of nauwelijks nog mensen tegenkomt. Het woord dat hieraan refereert word laat in het verhaal en bijna terloops genoemd.
Een paar jaarlijkse uitstapjes naar het dorp om inkopen te doen, zijn nog de enige contacten met anderen. De eigenaresse van de eenvoudige dorpswinkel is zijn communicatie met de wereld, maart blijft strikt functioneel. De inkopen bestaan uit de allernoodzakelijkste en meest basale voedingsmiddelen, om de winter door te komen. Hij leeft zo veel mogelijk van wat de natuur hem bied, maar in de winter is dat zo weinig, dat leven niet meer is dan overleven.
Hij vertrouwt alleen zichzelf, maar door de jarenlange afzondering wordt het steeds moeilijker voor hem om feit en fictie in zijn eigen dagelijks leven te onderscheiden, het verschil tussen waarover hij droomt en wat hij werkelijk meemaakt, zonder selectief te zijn. Er is constante twijfel of hij wel of niet iets heeft gedaan. Tijd lijkt noch een verleden nog een toekomst te hebben. Praat hij met zijn hond of praat zijn hond ook met hem.
Ondanks zijn ruwe hardheid, een mens, die wreed reageert uit zelfbehoud. Zelfs de aangelopen hond, waar hij op zijn manier aan gehecht raakt kan een bedreiging voor hem zijn, en dat risico moet, als het moment zich aandient worden geëlimineerd. Wat blijft er van ons over, als we volstrekt alleen zijn met de elementen en met de natuur die ons voedt.
Frans Gzella, 15 maart 2022.